”Înnoptare” - ”Anochecer” de Francisco José Martínez Morán. Traducere/ Traducción © Elisabeta Boțan.









Înnoptare 


Toată seara am făcut dragoste,
și stau în așternut, pe jumătate adormit,
fără chef să mă gândesc la altceva
decât la pletele pe care le mângâi
când mâinile mi se pierd după gâtul tău.


Strigă cineva în stradă și te ridici
fără pudoare, dezbrăcată, și curioasă,
râzi, spui ceva, și-apoi taci.


Luminat din spatetrupul tău se micșorează 
la fereastră, în timp ce se-nnoptează.

ca o exaltare a intangibilului:

dezbrăcată ești perfectă ca un simbol

de foc pe o mare neconsolată.
Contactar con la traductora Elisabeta Boțan




Francisco José Martínez Morán


Anochecer


Hemos hecho el amor toda la tarde
y estoy medio dormido entre las sábanas,
sin ganas de pensar en otra cosa
distinta a los cabellos que acaricio
cuando pierdo mis manos en tu nuca.

En la calle alguien grita y te levantas,
sin pudor y sin ropa, y curioseas,
te ríes, dices algo, y luego callas.

Mientras va anocheciendo, a contraluz,
tu cuerpo se recorta en la ventana

como una exaltación de lo intangible:

desnuda eres perfecta como un símbolo

de fuego sobre un mar inconsolable.


Comentarios