”Înnoptare” - ”Anochecer” de Francisco José Martínez Morán. Traducere/ Traducción © Elisabeta Boțan.
Înnoptare
Toată seara am făcut dragoste,
și stau în așternut, pe jumătate adormit,
fără chef să mă gândesc la altceva
decât la pletele pe care le mângâi
când mâinile mi se pierd după gâtul tău.
Strigă cineva în stradă și te ridici
fără pudoare, dezbrăcată, și curioasă,
râzi, spui ceva, și-apoi taci.
Luminat din spate, trupul tău se micșorează
la fereastră, în timp ce se-nnoptează.
ca o exaltare a intangibilului:
dezbrăcată ești perfectă ca un simbol
de foc pe o mare neconsolată.
Contactar con la traductora Elisabeta Boțan
Anochecer
Hemos hecho el amor toda la tarde
y
estoy medio dormido entre las sábanas,
sin
ganas de pensar en otra cosa
distinta
a los cabellos que acaricio
cuando
pierdo mis manos en tu nuca.
En
la calle alguien grita y te levantas,
sin
pudor y sin ropa, y curioseas,
te
ríes, dices algo, y luego callas.
Mientras
va anocheciendo, a contraluz,
tu
cuerpo se recorta en la ventana
como
una exaltación de lo intangible:
desnuda
eres perfecta como un símbolo
de
fuego sobre un mar inconsolable.
Comentarios
Publicar un comentario