”După ce voi fi plecat”-”Después de haberme ido” de Octavio Fernández Zotes (traducido al rumano por Elisabeta Boțan)
Octavio Fernández Zotes
DUPĂ CE VOI FI PLECAT
va fi o nebuloasă spirituală oscilând
de la uitare la aducere aminte, de
la aducere aminte la uitare.
Frânturi de existență,
precum smocurile de lână
încâlcite în rugii traiectoriei.
Răni dospite;
răni nevindecate, răni
rănite.
O ultimă carte în conștiință.
Un ram de vis furtunos
smuls din grădina utopiei.
Sunt pentru tine;
asta e și rămâne în scris
cu deget transcendent, ca
o ultimă suflare
spre cerul nou... care te așteaptă.
Din cartea ”Am ajuns târziu și Dumnezeu a plecat”
Después de haberme ido
habrá
una nebulosa anímica oscilando
del
olvido a la memoria, de
la
memoria al olvido.
Pedazos
de existencia,
como
guedejas de lana
enredados
en las zarzas del trayecto
Heridas
fermentadas;
heridas
mal cerradas, heridas
aún
heridas.
Algún
último libro en la conciencia.
Algún
ramo de sueño venturoso
arrancado
del jardín de la utopía.
Son
para ti;
esto
es lo que hay y queda escrito
con
dedo trascendente, como
un
último aliento
hacia
tu nueva atmósfera… que espera. Del poemario ”Hemos llegado tarde y Dios se ha ido”
Comentarios
Publicar un comentario